Dit onderzoek laat zien dat meer dan de helft van de vrouwen met overgangsklachten die het functioneren op het werk beperken, deze klachten niet bespreekt op het werk. Ook blijkt uit eerder onderzoek dat er bij werkgevers en vrouwen zelf weinig bewustzijn en kennis is over de overgang en mogelijke ondersteuning [4, 5]. Verder worden overgangsklachten niet altijd herkend door zorgverleners, zoals huisartsen en bedrijfsartsen. Omdat overgangsklachten lijken op symptomen van overspannenheid, kan dit voor onduidelijkheid zorgen bij het stellen van een diagnose en de behandeling van de klachten belemmeren.

Er bestaat voor bedrijfsartsen (nog) geen richtlijn over hoe zij moeten handelen bij vrouwen met overgangsklachten. Mogelijk krijgen vrouwen die in hun werk last hebben van hun overgangsklachten daardoor onvoldoende ondersteuning. Dit kan bijdragen aan de ongunstige resultaten voor het werk onder vrouwen in de overgang die veel last hebben van klachten. Denk aan vaker ziek melden of langer nodig hebben om te herstellen na een werkdag.

Omdat overgangsklachten zo vaak voorkomen, is meer bewustzijn en onderzoek nodig. Onderzoek waarin vrouwen gevolgd worden in de tijd kan bijdragen aan kennis over de impact van langdurige klachten op werkuitkomsten. Ook is het belangrijk in kaart te brengen waarom overgangsklachten vaak niet worden besproken op het werk (bijvoorbeeld vanwege het taboe of de onbekendheid van de bedrijfsarts) en wat de wensen voor ondersteuning van werkende vrouwen in de overgang zijn. Daarnaast is onderzoek nodig naar welke strategieën ingezet kunnen worden om de duurzame inzetbaarheid van deze vrouwen te verbeteren.